Ayşe Öner Hamile Rehberlik Hizmetleri
İlgili Yazılar
Bu da benim Mira Naz’a kazandırdığım tuvalet alışkanlığı hikayem. Ben bu tecrübeden sonra buna Tuvalet Eğitimi demek yerine, kazandırmak kelimesini tercih eder oldum. Çünkü çocukların bu süreçte eğitime değil, sadece doğru yolu bulabilmeleri için desteğe ihtiyaçları var! Bence her çocuğun yapısı ve tuvalet olgusuna yaklaşımı farklı. Çocuklara hangi süreç öğretilmeye çalışılırsa çalışılsın Pedagogların söylediği tek şey; -Çocuklarınızı dinleyin.Ve tepkilerine göre süreci devam ettirin ya da durdurun. Bence bu çok önemli. Aslında ayı, yaşı kaç olursa olsun çocuğunuzu iyi gözlemlerseniz işiniz daha da kolaylaşıyor. Ben özellikle çocuğumu iyi gözlemlemeye gayret ettim. Ve her zamanki gibi etraftaki söylemlere kulağımı tıkadım. Çünkü bence yapılan en büyük yanlış : Evet çocuğum 2 yaşına geldi, artık bu yaz ona tuvalet alışkanlığını kazandırmam gerekiyor.
Bizim zaten ek gıdaya başladığımızda yaşanan ve halen tedavi süreci devam eden bir kabızlık problemimiz var, (Kabızlık problemi hakkında yazdıklarım için tıklayınız) tuvalet alışkanlığının bunu tetiklememesi gerektiği konusunda doktorumuz tarafından uyarıldık.
Peki Çocuk Gastroenteroloji Doktorumuz Prof. Dr. Özlem Durmaz’ın bizim mevcut durumumuzdan bağımsız ; tuvalet alışkanlığı konusunda uyarıları oldu ve biz de harfiyen bunlara uyduk.Peki neler yaptık :
- 2 yaş tuvalet alışkanlığı kazandırmak için aslında doğru yaş değil.En doğru yaş 3 Biz de bu durumdan hareketle 2 yaşı pas geçtik.Ve etrafın söylemlerine kulağımızı tıkadık.
- Çocuğu 2 yaşından itibaren sizinle birlikte tuvalete götürün ve eğlenceli bir aktivite gibi onunla kısa süreli oyunlar oynayın.:Biz hep birlikte tuvalete gittik.Örneğin birlikte sifona basma oyunu oynadık, tuvalet kağıdını kullanım için katladık,çişe/kakaya bay bay yaptık ve onların eve gittiklerine ve mutlu olduklarına dair cümleler kurduk 🙂 , ellerimizi bol köpükle yıkadık v.b
Not : Bu yaptığımız ufak oyunlara başladığımızda ilk farkettiğim Mira’nın sifondan korktuğu oldu. Bu çok önemli. Düşünsenize ben eğer onu direkt tuvalet alışkanlığı kazandırmak için baskılıyor olsaydım, belki de bu durumu hiç farketmeyecek ve onda farklı travmaların oluşmasına neden olacaktım. İlk başta sifona basacağım zamanlar dışarı çıktı ama ben hep onunla konuştum. Onlar çişimizi kakamızı evine göndermek için bastığımızı v.b cümleler kurdum. Korkularında haklı olduğunu, biraz gürültülü çalıştığını söyledim. Zamanla alışmaya başladıkça ona basmasını teklif ettim.
Ama bu süreçte kesinlikle baskı kurmadım.Amaç onu bu ortama alıştırmak unutmayın!
- 3 yaşa yaklaştığı andan itibaren radarlarını açık tutun ve çocuğunuzun verdiği sinyalleri takip edin:Mira Naz’ı tuvalet için 3 yaşına yaklaştığı andan itibaren gözlemlemeye başladık. Çocuk bazı sinyaller göndermeye başlayacaktır; örneğin bezini istememesi, tuvalete merakının artması, sizinle sürekli tuvalete gelmek istemesi v.b gibi. Bizim ufaklık sürekli bezinin sıktığını ve istemediğini söyledi. Ayrıca 2 yaştan itibaren başladığımız tuvalet ziyaretlerinin kızımı bu sürece hazırlamakta oldukça faydası oldu.
- Onun için tuvaleti istediği gibi ve onun ihtiyaçlarına göre hazırlayın:Yani birlikte istediği lazımlığı alın. Büyük tuvalet için ek aparat, tuvalete çıkması için boyuna uygun tabure v.b . Ben hepsini yaptım. O istediği zaman onun için tuvalet hayatını kolaylaştırıcı bütün malzemeleri hazırladım. Tuvaletin olduğu bölüme küçük sevimli oyuncaklar da koydum.
Nelerle Karşılaştık Dersiniz :
Unutmayın bunları yapınca çocuğunuza sihirli bir değnek değmiyor. Bu çocuğun hayatta kendine ait verdiği ilk karar. Bu onun için çok önemli bir süreç. Düşünün O’nu tuvaleti sevdirmemiz ve korkularını tanıyıp uzaklaştırmamız bile yaklaşık 10 ayımızı aldı 🙂
- Bezini istemediği andan itibaren, bez bağlamadık. Bu da 3. yaş doğum gününe 1 ay kala oldu. Kararının kesin olduğu tavırlarından anlaşılıyor zaten. İlk süreçte sadece geceleri bağlamayı teklif ettik ve anlattık. Yeni öğrendiği bir süreçte olduğunu ve ilk etapta gece çişe kalkmanın onun için zor olacağını söyledik.Kabul etti. Ve gündüz maceramız başlamış oldu.
- İlk süreçte Mira’ya sürekli çişin var mı , tuvalete gidelim mi diye baskı yapmak yerine; her 2 saatte bir lazımlığına/tuvalete götürdük. Ve bu 2 saatlik süreçte tuvalet ile ilgili hiçbir şey söylemedik. Tabii bu saat aralığında altına yaptığı çok oldu. Ama her defasında olabilir, bir dahaki sefere tuvalete yaparız, bazen biz de kaçırabiliriz gibi söylemlerde bulunduk. Düşünün 3 günde toplasanız tuvaleti 3 kez tutturabildik ama olsun SABIR bu işin olmazsa olmazı.
- 3 günün sonunda bir mucize oldu ve son dakikada olsa çişim var demeyi başardı. Yine de kaçırdığı çok oldu ama 1 / 1,5 hafta içerisinde kaçırdıkları , tuvalete yaptıklarından daha az olmaya başladı.
- Bizim en büyük sorunumuz kaka ile oldu. Zaten mevcut bir kabızlık problemimiz olduğu için, normal süreçten x2 kat daha zor. Çünkü kaka yapmayı kesinlikle istemedi ve kakasını tutmaya başladı. 7 günün sonunda yine çok tatsız olan bir lavman süreci yaşadık. Bu süreçte hep konuşmaya devam ettim onunla. Kakanın asıl yerinin tuvalet olduğu, eğer tutmaya devam ederse bu ilaçtan arada yapmak zorunda kalacağımızı, tuvalete yapmak isteyene kadar kakayı isterse bezine ya da farklı bir yere yapacağını söyledik. Çünkü önemli olan kendi isteği ile kakası ile vedalaşması. 1 hafta gibi bir süre sürekli altına yaptı kakayı. Başka hiçbir yere yapmak istemedi. Kakayı alıp birlikte tuvalete attık ve her defasında kakanın tuvalette çok daha mutlu olduğunu anlattım..Hiçbir tepki vermedim. Olabilir annecim ama tuvalet/lazımlığa yapman senin için çok daha keyifli ve rahat olacak diye hep anlattım. Bütün üstünden çıkardığım kıyafetleri çöpe atmak zorunda kaldım ama olsun tutmasından inanın çok daha iyi.Yaklaşık 4-5 günün sonunda lazımlığa kakasını yapmak istediğini söyledi. Ve ilk defa kakasını lazımlığa yaptı. O da biz de inanılmaz mutlu olduk, çünkü ben inanılmaz umutsuzluğa kapılmıştım. Kendimizce evde çok büyük bir kutlama yaptık. Alkış, dans, müzik ve bu Mira’nın çok hoşuna gitti. Ve bu süreçten sonra kakasını önce lazımlığı sonra da büyük tuvalete yapmaya başladı.
- Bir süre sonra gece bezini artık istemediğini kesin bir dille bize söyledi. Bütün bu yaşananlardan sonra artık kendine güveni geldiği o kadar belliydi ki onu kırmadım. Geceleri yatmadan 1 saat öncesinde sulu herhangi bir şey içirmedim ve yatmadan önce hep -Annecim hadi bir tuvaletimizi kontrol edelim, azıcık da gelse yapalım dedim. Kabul etti ve 3 ayda gece yatağına sadece 2 kez kaçırdı. Ve buna da tabii ki kayıtsız kaldık ve olabileceğini söyledik. Sabahları uyanınca zaten kendisi direkt tuvalete gidiyor.
Sevgili anneler; bu diğer süreçlerde de olduğu gibi sabır isteyen bir süreç. Birden herşey o kadar kolay olmuyor. Sihirli değnek değmiş etkisi yaşayan anneler olduğu gibi, bu süreci birkaç kez denemek zorunda kalan anneler de var. Her çocuğun yapısı ve doğası farklı. Lütfen gerek ek gıdaya geçişte, yürümeye, konuşmaya başladığı dönemlerde, gerekse tuvalet alışkanlığı kazandırırken lütfen bunu göz ardı etmeyin.
Uzman Klinik Psikoloğumuz, Burcu Gençer’in Tuvalet Alışkanlığı Kazandırmak Hakkındaki yazısına da bir göz atın !
Hiçbir yöntemin öğrenme ve öğretme kalıbı yok, bunu unutmayın! Hepinize kolaylıklar diliyorum…
Sevgiler…
Soru ve sorunlar için : [email protected]
